با کوچ عاشقانه ی بانوی شعر و غزل

سیمین بهبهانی

جامعه ی ادبی ایران سیاهپوش شد.

 سیمین بهبهانی شاعر و غزل سرای برجسته در ساعات اولیه بامداد روز سه شنبه 28 مرداد ماه 93 در بیمارستان پارس تهران دار فانی را وداع گفت

به گزارش ایرنا٬ یکی از مسوولان بیمارستان پارس در گفت گو با خبرنگار ما ضمن تایید مرگ این شاعر بزرگ گفت که بهبهانی مدتی قبل به دلیــل مشکلات قلبی و تنفسی در بیمــــــارستان بستــــری و 15 مردادماه به کما رفته بود

این شاعره پرآوازه کشورمان 28 تیر 1306 خورشیدی در تهران به دنیا آمد

نام خانوادگی خود او خلیلی و فرزند عباس خلیلی (شاعر و نویسنده و مدیر روزنامه اقدام) و نبیره حاج ملاعلی خلیلی تهرانی بود و پدرش به دو زبان فارسی و عربی شعر می گفت و 1100 بیت از ابیات شاهنامه فردوسی را به عربی ترجمه کرده و رمان نویس هم بود 

بهبهانی در 1348 به عضویت شورای شعر و موسیقی در آمد

سیمین بهبهانی به بانوی غزل شهرت داشت و به خاطر تسلطی که بر اوزان شعر فارسی داشت و وزن های جدیدی که خود ایجاد کرده بود، مورد استقبال سازندگان آثار موسیقایی قرار گرفت

وی قالب های کهن را در شکل تازه و با مضامین مدرن عرضه می کرد و به دلیل خلاقیت در این امر٬ «نیمای غزل» لقب گرفت

سه تار شکسته٬ جای پا٬ چلچراغ٬ مرمر٬ رستاخیز٬ خطی ز سرعت و از آتش٬ دشت ارژن٬ آن مرد، مرد همراهم٬ کاغذین جامه٬ کولی و نامه و عشق٬ عاشق تر از همیشه بخوان٬ شاعران امروز فرانسه و با قلب خود چه خریدم از جمله آثار این نویسنده و شاعر است